** ประวัติ **เกิดเมื่อวันที่ 9 เมษายน 1985 ที่จังหวัดจิบะ ใกล้กรุงโตเกียว เป็นเด็ที่ผิวสวยตาโต ชื่อว่าโทโมฮิสะ ยามะชิตะ ด้วยน้ำหนักตัวแรกเกิดถึง 3600 กรัม!!!
ตอนเด็กๆนั้นมักจะโดนคุณแม่จับใส่เสื้อผ้าสีแดงเสมอๆ เลยโดนเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กผู้หญิง ในสมัยเด็กยามะพีมักจะมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกับคนอื่นประจำ "ตอนอนุบาลนี่...สุดยอดแล้วฮะ"จนได้ฉายาว่า ปีศาจชกต่อย แต่หลังจากนั้นก็เริ่มเปลี่ยนแปลง ตอนประถมมีเรื่องแค่ 2 ครั้ง ตอนม.ต้นก็เหลือแค่ครั้งเดียว ซึ่งยามะพีภูมิใจกับตรงนี้มากที่ๆชอบไปตอนเด็ก ก็คือบ่อทรายในสวนสาธาณะแถวบ้านกับเทศกาลบง แล้วก็ได้ไปชอบเด็กผู้หญิงที่แสนน่ารักซึ่งยามะพีก็ลืมชื่อไปแล้ว เป็นเด็กห้องดียวกัน เจ้าตัวบอกว่า รู้สึกจะน่ารักมาก.....ก แต่ก็เพิ่งจะอยู่อนุบาล ก็เลยไม่ได้สารภาพรัก รักครั้งแรกก็เลยจบแบบทั้งๆที่ยังๆไม่ๆได้เริ่มต้น (ว่าแล้วก็แกล้งทำน้ำตาซึม)
ถึงจะเลิกทะเลาะกับเพื่อน แต่ก็ใช่ว่าจะเลิกซน เพราะยามะพีเล่นซนตลอดทั้งปีจนมีบาดแผลเต็มตัว "ไม่นานมานี้ ผมเจอแผลบนหัวผมด้วยล่ะฮะ พอลองถามคุณแม่ดูท่านก็บอกว่ารู้สึกจะไปเล่นแล้วเกิดบาดแผลขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว โดนเย็บด้วยล่ะฮะ"
เท่านั้นยังไม่พอ!!!! ยามะพียังมีบาดแผลที่โดนแมวกัดอีกด้วย"ผมเจอแมวที่ไม่มีเจ้าของ ก็เลยเล่นกับมัน แต่มันดันกัดผมที่เข่า เลือดนองเลยฮะ ตั้งแต่นั้นมาก็เลยเกลียดแมวไปเลย แต่ก็ใช่ว่าจะเกลียดสัตว์อื่นด้วยนะฮะ เพราะผมเคยเลี้ยงแฮมสเตอร์ ชื่อเจ้า แฮม กะเจ้า สเตอร์ แต่อยู่มาวันนึงมันก็หนีออกจากบ้านไป หาไม่เจอเลย ไม่รู้มันไปไหนแล้วฮะ"
"ผมชอบการเคลื่อนไหวร่างกายมาก" เพราะฉะนั้นวิชาที่ยามะพีถนัดก็คือ วิชาพลศึกษา ยามะพีวิ่งเร็วมาก เวลาแข่งวิ่งผลัดกีฬาสี เลยมักได้รับเลือกให้เป็นไม้สุดท้ายเสมอ ชมรมของยามะพีที่โรงเรียนก็คือ ชมรมซอฟท์บอล ตั้งแต่ป.2-ป.4 ก็เรียนคาราเต้ (เคยได้รับรางวัลรองชนะเลิศระดับจังหวัดด้วย) ยังไม่หมด เรียนว่ายน้ำ แล้วก็คิดเลขด้วยลูกคิดอีกด้วย
ด้านวิชาการ ยามะพีชอบเล่นเกมความจำ ซึ่งเขาเป็นผู้ที่มีความจำดีเป็นอันดับ 2 ของห้องเลยทีเดียวเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตอนประถมก็คือ การทัศนศึกศาตอน ป.6 "เข้าค่ายธรรมชาติตอน ป.5ก็หนุกดีฮะ แต่ว่าตอนนั้นน่ะ แค่ประมาณ 4 ทุ่มก็ต้องเข้านอนแล้ว ตอนไปทัศนศึกษาก็เลยรู้สึกว่ามันเฮฮามากกว่า ไปพักที่โรงแรมญี่ปุ่นในนิกโก้ เล่นปาหมอนกันบ้าง เล่าเรื่องผีกันบ้าง คนเล่าก็คือ คุณครูประจำชั้นฮะ คือว่ามีผีอยูในโรงแรมนั่นจริงๆ แบบว่ากลัวจนแทบร้องไห้เลยฮะ ประมาณว่าห้องน้ำที่นั่นมีวิญญาณอยู่หรือไม่ก็ที่ห้องนอนเบอร์... จะมีผู้หญิงมาเปิดหน้าต่าง บรื๋อ!!! แค่คิดก็เสียวแล้วฮะ จริงๆแล้วจะเลิกฟังกลางครันก็ได้ แต่ก็ฝืนฟังจนจบ แบบว่าเลวร้ายสุดๆเลยฮะ จะไปห้องน้ำตอนกลางคืนก็ต้องปลุกเพื่อนไปด้วย 3 คนแน่ะ
"เดทครั้งแรก "ตอนเป็นนักเรียนประถม 5 ครับ เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นนักเรียนห้องเดียวกัน ตอนนั้นผมชวนเธอไปดูหนัง ส่วนหนังที่ดูตอนนั้นผมจำไม่ได้แล้วละ หลังจากนั้นก็กลับไปกินข้าวที่ใกล้ๆ กับโรงหนังนั้นแหละ ขากลับบ้านต้องนั่งรถไฟฟ้า แต่สถานีมันไม่ได้อยู่ใกล้บ้าน ดังนั้นในระหว่างทางเราไม่ได้นั่งรถเมล์นะครับ เราเดินกลับบ้านด้วยกัน 2 คนไปตลอดทางเลย ... จำไม่ได้แล้วว่าตื่นเต้นแค่ไหน แต่ตอนที่เดินด้วยกัน 2 คนนั้นผมไม่ได้พูดอะไรเลย แล้วก็ไม่ได้จูงมือกันด้วย ผมเคยมีเด็กที่ชอบอยู่ในกลุ่มเพื่อนด้วยนะ แต่เรา 2 คนก็ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น ถึงตอนนี้มันก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลยครับ"และ......................................
ในตอน ป.5 นี้เอง ยามะพีได้ดูละครเรื่อง Mokoyou no kaidan แล้วอยากเป็นแบบในนั้นบ้าง จึงส่งใบสมัครเข้ามาที่จูเนียร์ ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นดาวเด่น มีทั้งการงานทั้งการเรียน เลยยุ่งจนไม่ค่อยมีเวลา แต่ก็สนุกกับทั้ง 2 เรื่อง "ผมคิดว่าตอนนี้ผมนิสัยเปลี่ยนไป มีความรับผิดชอบมากขึ้น แล้วก็ไม่ค่อยโมโหใคร เมื่อก่อนหัวดื้อมาก แต่ตอนนี้รู้สึกว่าดีขึ้นเยอะฮะ"และได้ลงนิตยสาร wink-up ครั้งแรก ด้วยส่วนสูง 148 ซม. น้ำหนัก 34 กก
ยามะพีเองเป็นโรคขอโทษยาก เวลาที่ทำผิดก็มักจะตัดสินใจในการขอโทษนานจนคนอื่นเขาลืมๆ กันไปหมดแล้ว พอยามะพีมาขอโทษ ก็เอ๊ะ! นายทำผิดอะไรหรอ? บางทีแม้จะรู้ว่าตัวเองผิดก็ไม่ขอโทษยามะพีเล่าเรื่องผีได้น่ากลัว(และตลก)จริงๆ ไม่รู้ไปฟังมาจากไหน พอพูดถึงโคคิ ยามะพีเคยบอกว่า คำพูดของโคคิฟังได้แค่ 2% เท่านั้น...แต่มันคงเป็นการโกหกที่น่ารักที่สุดในโลก...ถ้าเป็นยามะพีเอง โกหกทีไร ก็จะมีคนถามมาว่า "นี่นาย โกหกล่ะสิ!" มันแหงอยู่แล้วก็หน้าแดงๆ นั่นน่ะ หมายถึงยามะพีโกหกชัวร์ แต่ถ้าเรื่องความจำแล้วยามะพีคิดว่าตัวเองไม่เป็นสองรองใครยามะพีได้รับสุนัขพันธุ์ดัชชุนที่รักมากมาจาก มาซายะคุง(เพื่อนร่วมวง BIG) และถ้ายามะพีจะเปรียบตัวเองเป็นหมาก็ต้องพันธุ์ TOSA** ทรงผมยามะพี **ทรงผมของยามะพีจะเน้นความยาวตามโครงหน้าของเค้าเป็นหลัก ใช้วิธีตัดแบบสไลด์ สำหรับคนที่ผมหยักศกทรงนี้อาจจะเพิ่มความเป็นธรรมชาติให้เส้นผมคุณก็ได้ วิธีการตัดความจะตัดส่วนบนให้มีความยาวประมาณ 3 ซม. ส่วนหน้าประมาณ 7 ซม. ให้ปาดมาที่ใบหน้าด้านข้าง ส่วนรากไทรให้มีความยาว 20 ซม. ส่วนสีที่ยามะพีใช้คือสีน้ำตาลซีดโดยไม่จำเป็นต้องเติมสีน้ำตาลเข้มเข้าไปอีก ..ความเห็นยามะพี.."ผมทรงนี้ผมตัดมาตั้งแต่สมัยอยู่ม.3แล้วล่ะครับ บางครั้งผมก็เปลี่ยนสีผมบ้างนะ ทรงนี้เซ็ตง่ายดี เพราะผมเป็นคนนอนดิ้น เพราะฉะนั้นทรงนี้แหละสะดวกที่สุดแล้ว"
--"อ่านะ..........................ก็เนี่ยแหละประวัติ(โดยสังเขป55++)ของสุดที่รักของเรา คือรู้มากกว่าของพ่อแม่ตัวเองอีกไง *o* เหอๆ อย่างไรก็ตามมมม!!!! น่ารักจิงๆๆๆเลยเชียวยามะจังของชั้น!!~~~(เอิ่ม....ไม่เกี่ยวไง) คือที่จิงจะบอกว่า...เราเอาwallpaperยามะพีมาฝากเพื่อนๆด้วยนะจ๊ะ;) อยากได้หรือไม่อยากได้ชั้นไม่รุละ ให้ไว้ก่อน..eiei
อู้วววววววววว~~ เกือบลืมcreditแน่ะ
